નાવડી

બૂંદ બૂંદ થી છે ગાગર
ગાગર ગાગર થી સાગર
સાગર મધ હુ અને તુ
તારી મારી નાવડી અને આપણો નાવક

ક્યારેક સ-ર-ર-ર-સર જતી
તોફાનો સંગ પણ લડતી
છીછરા હોય કે ઉંડા ઉંડા પાણી
સૌ લહેરને સુવન્દન મડતી

શક્ય હોય તો

શક્ય હોય તો કોઇ આવી સમજાવે
ક્ષણ ભર બસ મન મારુ મનાવે
અહિંયા તો લિધા વિના નામ તારુ
પળ ગુજરે તો આહ છૂટે
ત્યાં શુ દી મહિનો ને વર્ષ
કેમનુ ગુજરે જીવન આખે આખુ?

ઇચ્છુ છુ...

મારુ હ્રુદય દર્દ પંક્તિ બે પંક્તિમાં
કે નાનકડી એવી એક કવિતામાં
તને વ્યક્ત કરવા હુ ઇચ્છુ છુ

મારી ખોવાયેલી કલ્પનાની શોધમાં
પ્રેરણા સાગર તટે સંધ્યા ટાણમાં 
મારી વ્યથા કથા હુ તને કેહવા ઇચ્છુ છુ

મારી હથેડીથી સરતી રેતીની એક એક કણમાં 
તારા વિના વિતાવી એવી એક એક ક્ષણમાં 
........................................................
ખોવાયેલો એવો હુ તને પામવા ઇચ્છુ છુ 

સોનેરી

સોનેરી રેતીથી આ રણ છે

કે રણથી આ રેતી સોનેરી?

છે તો બેય રણ અને રેતી સોનેરી

પણ રેતી વિના શુ રણ અને શુ સોનેરી?

તુ સાંભળને

એક વાત કહુ તુ સાંભળને

આજે કહી દઉ હુ તુ સાંભળને

હસીશ નહી તુ સાંભળને

હળવે મલકાય તુ સાંભળને

સાચુ બોલુ તુ સાંભળને

મારા મનની વાત તુ સાંભળને

મનમાજ બોલુ તુ સાંભળને

હ્રુદય પડઘો તુ સાંભળને

પાસે બેસી તુ સાંભળને

હાથ પકડીને તુ સાંભળને

તુ સાંભળને તુ સાંભળને

ચાલ કાલે કહીશ તુ સાંભળજે 

સપ્રેમ

આ સમય આ સાંઝ અને સંધ્યા

એક ઝલકમા જીવન જન્મો મેં જોયા

આ સંગ આ સાથના સૌ સંકેત 

આંચડમાથી ભેટ્યા મને તેં સપ્રેમ 

જીવવા પેહ્લ

બિન હેત બિન શ્વેત બિન મીત પ્રીત
આજ મારી સ્વરચી રજની સમીપ
શોધુ લૈ લે કોઇ ક્ષન ભર જો પક્ષ
પણ ડગમગૂ પગ પગ તમસ સમક્ષ

તારી સ્નેહ તારી દેહ તારુ મન તન્મન
દિન દિન કરૂ ન ઇછ્યેય ચિંતન
પળો એવી માત્રમાં માણુ જીવન
જીવવા પેહ્લ જેમા જોઇ લઉ તારા નયન 

તને...

પૂરુ વીચારુ એ પેહલા કહી દઉ તને
આંખો ખોલુ એ પેહલા જોઇ લઉ તને
આ પળ પડે કોઇ પગલૂ એકલુ
એ પેહલા ઝાલી લઉ તને
તારા રજની રંગ સ્વપ્ના તૂટે
એ પેહલા એક વખત ભેટી લઉ તને

પહેલી વાર

જીવ્યા તા જાણે મૈં વર્ષો વર્ષ ઉમંગ્માં
હતા તો બસ બે પળ એક સાંજની મુલાકાતના
ખબર નહિ કઇ અવનવી અદ્ભૂત વાતમાં 
ખિલી ઉઠ્યુ તુ મુખ તારુ હાસ્ય નવરંગમાં